Η Αθήνα αργά το βράδυ...

Η Αθήνα αργά το βράδυ...

Είναι ένας απέραντος, συνεχής ρυθμός...

Ένα σουρεαλιστικό velodrome…

Μία σταθερή (ανα)πνοή...ελευθερίας

Τα ισχυρά κίτρινα φώτα

H ηρεμία...

και ο άνεμος...

Η πόλη παύει να είναι άσχημη και γκρίζα....για λίγο...μέχρι το επόμενο βράδυ

Υ.Γ: ευχαριστώ θερμά τα ΘΕΡΜΑ ένστολα νιάτα μας που κάνουν εξακρίβωση στοιχείων σε 4 ποδηλάτες και ελέγχουν τον εξοπλισμό τους ...με τσαμπουκά παλικαριού που παίζει ρακέτα στην παραλία, φορά καδένα και με την τρίχα του λύνεις το πρόβλημα έλλειψης οδοντονήματος που μαστίζει την Κίνα τα τελευταία 2.000 χρόνια. (άλλη μία επίπτωση...του υπερπληθυσμού)

και πουτ δε κοτ νταουν να ουμ ετοιμότητα...φάροι, αυτοκίνητο, Ζ - ΠΑΟΥΕΡ, φακοί...ποιοςςςςς είμαι ρε παιδιά? Ο ρωχάμης? ή ο παλαιοκώστας να ουμ που καβαλά το μεταλικό κουνούπι?

μπράβο παιδιά...τους σωστούς ανθρώπους σταματήσατε..τα επόμενα σουβλάκια (γιατί δεν τρώτε donuts όπως αμερική, εν ώρας υπηρεσίας) κερασμένα από μας...