Βόλτα μαζικής τρέλας...

Τελικά η τρέλα δεν πάει μόνο στα βουνά...αλλά παντού...βόρεια, δυτικά, νότια...παντού...

Δεν νομίζω να διαφωνεί κάποιος ότι είμαστε για τα σίδερα! Πως θα μπορούσε να περιγράψει κανείς 40 αστικούς ποδηλάτες να καταπίνουν χιλιόμετρα σε άδειους δρόμους της νυχτερινής Αθήνας?

Στο Μαρούσι, οι περισσότερες γνωστές φάτσες και μερικές καινούριες. Έκπληξη της βραδιάς ο tomac. Κατά την θεωρία tomac (γράφτηκε χθες), η ρήξη χιαστών δεν απαιτεί ξεκούραση! Απαιτεί ποδήλατο και μάλιστα η δοκιμασία είναι μία μεγάλη βόλτα της τάξεως των 80 χιλιομέτρων...από αυτή θα φανεί το μέλλον του ποδιού...είναι κάτι σαν την χαρτορίκτρα και την μαγική της σφαίρα... (tomac δεν βλέπω σχόλιο μέχρι στιγμής...να φανταστώ ότι σφαδάζεις?)

Κατηφορίζοντας προς κέντρο όλα καλώς...προς δυτικά όλα καλώς επίσης...Στάση για γέμισμα ρεζερβουάρ. Τώρα που το σκέφτομαι, φλερτάρω με την ιδέα ανοίγματος ποδηλατικού σουβλατζίδικου με τίτλο ρόδα, πετάλι και σουβλάκι. Όλως τυχαίως η βόλτα θα περνάει σε ένα από τα 4 καταστήματα που θα είναι διεσπαρμένα σε ανατολή, δύση, βορά και νότο ή και στα 4 σε μία all night...επιτέλους θα πιάσω την καλή.

Στον Πειραιά ησυχία! Με ολίγους κάγκουρες να μας υπενθυμίζουν ότι κουβαλάνε σκατά μέσα στο κρανίο τους. Κάποια στιγμή, αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιος έχει χαθεί στην διαδρομή...βρε που είναι ο φωτογράφος που είναι ο φωτογράφος...ο Inferno δίνει το σήμα της απώλειας και τα λαγωνικά πάνε προς εξεύρεση του θύματος...Τζίφος...μα βέβαια...ο απών ήταν τελικά μέσα στην παρέα και έτσι δεν ήταν ποτέ απών....όμορφα. Επίσης χάθηκε μία τσάντα η οποία βρέθηκε αλλά τελικά δεν χάθηκε ποτέ....

Τα βλέμματα απορίας κάποιων ξενύχτηδων πεζών ή γιοταχίδων ήταν και πάλι στην ατζέντα. Ευχαριστούμε την ευχάριστη παρουσία πορτιέρισσας κάπου στον Πειραιά σε κάποιο μαγαζί που κανείς δεν πρόσεξε το όνομα του γιατί όλοι πρόσεχαν την αιθέρια ύπαρξη...αν όμως κάποιος πρόσεξε το όνομα του μαγαζιού κερδίζει παστέλι.

Από τον Πειραιά ΣΕΦ και μετά γλυφάδα. Έρημα και εκεί αλλά τι μας ένοιαζε...Στον γυρισμό επιτέλους ένα λάστιχο! Είχα αρχίσει να ανησυχώ! 80 χιλιόμετρα και τίποτα ρε παιδιά? Περάσαμε από τόσα γυαλιά...από την καθαρή μας πόλη, με τα άριστα πεζοδρόμιά μας που δεν κρύβουν καμία έκπληξη! Μόνο ένα λάστιχο?!τς τς τς

Η αυγούλα μας βρήκε στον δρόμο, δίνοντας στον ουρανό όμορφα ροδομπορδοκεραμιδοκόκκινα χρώματα εκεί κάπου στον παράδρομο της βουλιαγμένης....Τα πρόσωπα πλέον χλωμά, η μυϊκή κόπωση εμφανής αλλά και η ικανοποίηση επίσης. Οι γάτες διέσχισαν και μέρος της βουλιαγμένης, αναπόφευκτα, αλλά με καλή συνοχή ούτως ώστε να μην κινδυνεύουν. Ανηφόρισαν την Διονυσίου αρεοπαγίτου και κατέληξαν Ψυρρή για απόλαυση μπουγάτσας...αφού καθάρισαν για άλλη μία φορά την γούνα τους (τσιγάρο) πήρε η κάθε μία τον δρόμο της.... Μία βόλτα όχι σαν όλες τις άλλες τελείωσε....Συνολική απόσταση περί τα 80 χλμ συν ότι είχε κάνει ο καθένας (αναμένουμε συνολικά νούμερα...προσωπικά 105.8 δεξιά στα fm)

Ήρωες της βραδιάς...maftaki με ποδήλατο-τανξ και σπαστοί....εύγε!

Άντε και εις άλλα τρελόγατες

Υ.Γ: Ευχαριστώ θερμά την Βούλα για την ανοχή της στα πειράγματά μου και στο κράξιμο μου και όλης της παρέας για πιθανό σύνδεσμο με πλάνετ λόγω κατοχής μαυροπράσινου fidusa. I am a teaser after all!

Τελικά έχει υποστεί πολλή δυσφήμηση αυτή η μάρκα ε? χαχαχα.

Υ.Γ2: Χρόνια πολλά στους/στις εορτάζοντες/εορτάζουσες. Οπτικοακουστικό υλικό παρακαλούμε να το στείλετε στο email μας. Γενετικό υλικό κρατήστε το για την πάρτη σας.